W latach 80 XX wieku międzynarodowe koncerny zaczęły rozpatrywać najlepsze możliwości pozyskiwania półproduktów. W tamtym okresie dotyczyło to głównie fabryk samochodowych, które powstawały poza rodzimymi państwami. Firmy zastanawiały się, czy zakład składająca auta powinna opierać się tylko na sprawdzonym dostawcy z ich kraju, czy może powinien przerzucić część odpowiedzialności za produkcję elementów na lokalnych producentów. Tak samo sytuacja wygląda dzisiaj na rynku perfumeryjnym, gdzie producenci zapachów zastanawiają się, czy wszystkie elementy opakowania pozyskiwać od jednego producenta, czy proces ten odpowiednio podzielić.
Single Sourcing, Multiple Sourcing, Cross Sourcing i Dual Sourcing
Już niemal od 40 lat staramy się analizować kwestie podziału dostawców w sposób naukowy. W marketingu od tamtego czasu zaczęły pojawiać się liczne określenia mające na celu opisanie rodzajów podejścia do tego zagadnienia. Dwoma podstawowymi stały Single Sourcing i Multiple Sourcing, czyli strategie zakładające jednego lub wielu dostawców. Z czasem firmy zaczęły jednak zauważać, że można te obszary mieszać i dla pozyskiwania różnych dóbr, stosować różne rozwiązania. W ten sposób powstały jeszcze Cross Sourcing i Dual Sourcing. Nas z wszystkich tych rozwiązań najbardziej interesuje jednak to pierwsze i to właśnie jego zaletom i wadom przyjrzymy się poniżej.
Single Sourcing, czyli jeden sprawdzony dostawca
Już na wstępie rozmów o Single Sourcingu warto nadmienić, że dotyczy to wyboru źródła dostaw DANEGO RODZAJU u jednego dostawcy. Co to oznacza? Single Sourcing to nie uzależnienie całego przedsiębiorstwa od jednego dostawcy w 100%, a tylko ustalenie jednego producenta, dla jednego sektora działań firmy. Dla przykładu, producent perfumy pozyska wszystkie elementy opakowania z jednego źródła, ale już wszystkie esencje zapachowe, składniki perfum od innego pojedynczego producenta. Po jednym dostawcy na jeden sektor dostaw.
Jakie są zatem plusy takiego rozwiązania? Przede wszystkim, jeśli decydujemy się na posiadanie jednego dostawcy, oznacza to, że jesteśmy pewni jego możliwości produkcyjnych i terminowości. Najczęściej z takim dostawcą mamy wypracowane wieloletnie relacje i zaufanie pomiędzy przedsiębiorstwami pozwala spokojniej prowadzić nasze biznesy.
Ponadto, zamawiając produkt u jednego dostawcy, zwiększa się wolumen tego zamówienia, bowiem nie jest on dzielony na kilka firm. Dzięki większym zamówieniom możemy skuteczniej negocjować ceny, a nasze zamówienia z racji swojej wielkości stają się w podświadomości producenta priorytetowe. Sytuacja wygląda podobnie, kiedy od jednego dostawcy nie zamawiamy większej liczby jednego produktu, ale kilka półproduktów składających się na komplet. Dostawca ma w tym momencie zapewnione zbyt na wielu płaszczyznach swojej działalności i takie zamówienie również traktuje z największą powagą.
Przy tego typu zamówieniach odchodzą wysokie koszty transportu – licznych dostaw z wielu źródeł. Mając jednego dostawcę, transport jest skumulowany i za jednym razem dostarczana jest komplet potrzebnego towaru. Stała współpraca pozwala najlepiej zoptymalizować koszty produkcji, jej wydajność oraz osiągnąć najwyższą jakość. Z kolei wartością nie do przecenienia pozostają wypracowane przez wiele lat relacje i zaufanie.
Dywersyfikacja ryzyka
Koronnym argumentem przeciwników Single Sourcingu jest potrzeba dywersyfikacji ryzyka. Zakłada ona, że w razie problemu we współpracy z jednym wykonawcą, mamy zapewnione chociaż częściowe dostawy od innych producentów. Podejście to jest doskonale znane ze świata finansów, gdzie zmniejsza się ryzyko poprzez umieszczanie oszczędności lub inwestowanie pieniędzy w różne aktywa i sektory, aby nie stracić ich wszystkich w razie upadku jednego z nich.
Jest to bardzo rozsądne podejście, jednak zdecydowanie rozsądniejsze właśnie w branży finansowej, niż produkcyjnej i w łańcuchu dostaw. Tutaj poza rozważaniem strat finansowych liczy się również spełnienie innych oczekiwań własnych oraz Klienta ostatecznego. Rozdzielenie produkcji na kilka sektorów równa się oddaniu jej w niesprawdzone ręce. Ponadto zwiększają się koszty transportu, rośnie tzw. ślad węglowy, wzrasta zapotrzebowanie na pracowników obsługujących procesy zamówień, transportu, kontroli jakości itd.
Przykłady kompletnych opakowań perfumeryjnych
Sytuacja nie jest wcale inna w branży perfumeryjnej. Producenci zapachów najczęściej pozyskują z różnych źródeł szklane flakony, atomizery, pierścienie do nasadek, nasadki, kartoniki i same esencje zapachowe.
Nierzadko jednak firmy z tej branży są tylko pomysłodawcami zapachów i właścicielami marki, co oznacza, że nawet fizyczne mieszanie substancji zapachowych i napełnienie wraz z zamykaniem flakonów oddają w ręce podwykonawców. Taka sytuacja mnoży obsługiwane kontakty, dokumentację i wymaga bardzo pilnego nadzoru.
Dlatego, aby odciążyć producentów perfum z części tych obowiązków, Politech oferuje również kompletne opakowania perfumeryjne. W jednym miejscu, za jednym razem, jednym transportem, można w Politech zamówić trzy komplety składające się z: butelek, pierścieni, chache pomp i atomizerów.
opakowania perfumeryjne Politech
Komplety Politech to znane unikatowe w swojej formie Angel, Stella i Hexagon. Wybór tych produktów można oczywiście urozmaicić o zdobienia poszczególnych elementów – barwienie w masie, lakierowanie UV, czy metalizację próżniową. Warto również podkreślić, że komplety perfumeryjne Politech to wielokrotnie nagradzane opakowania w najbardziej prestiżowych konkursach designu użytkowego.
Jeśli więc zastanawiasz się, dlaczego Twoją firmą zalewa morze dokumentacji, a wśród dostawców aż trudno się odnaleźć, może to najwyższy czas, aby przemyśleć wybór Politech na swojego głównego i sprawdzonego dostawcę!
Powrót do listy artykułów
